Bir hard disk
bilgisayarlarımızda kullandığımız ana belleğin aksine güç kesilse bile
içindeki bilgileri korur ve bu özelliğiyle bilgisayarımıza "hatırlama"
yeteneği kazandırır. Hard diskinize bir kez kaydettiğiniz bir dosyaya
bilgisayarınızı defalarca açıp kapatsanız bile onu silmediğiniz sürece
ulaşabilirsiniz.
İçeriye giriyoruz
Bütün hard diskler temelde
aynı yapıdadır. Bir hard disk en basit haliyle şu parçalardan oluşur:
Bilgilerin manyetik olarak depolandığı bir veya daha fazla sayıda plaka
(platter), okuma yazma kafaları, plakalarla okuma yazma kafalarının
hareketini sağlayan motorlar ve diskin kontrolünden sorumlu devreleri
üzerinde barındıran kontrol kartı.
Şimdi bu parçaları ve bir hard diskin nasıl çalıştığını inceleyelim.
Plakalar
Bilgileri saklamak için
kullanılan plakalar alümünyum, cam gibi manyetik duyarlılığı olmayan
maddelerden yapılır. Plakalarda daha uygun ısı direnci özellikleri ve
daha ince yapıda kullanılabildiği için temel madde olarak modern
disklerde alüminyum yerine cam kullanılır ve cama kırılmasını
engelleyecek kadar da seramik karıştırılır. Daha sonra bu plakaların
yüzeyleri manyetik duyarlılığı olan bir filmle kaplanır.
Bir hard diskte birden fazla plaka bulunabilir.
Eskiden plakaların
yüzeylerine temel maddesi demir oksit olan bir sıvı dağıtılarak
sürülürdü fakat hard disklerin kapasitelerinin artmasıyla bu
teknolojinin sınırlarına ulaşılması çok sürmedi. Ayrıca okuma/yazma
kafasının plakaya çarpması durumunda da bu yöntemle üretilen plakalar
kurtulamıyordu ve diski değiştirmekten başka çare yoktu. Günümüzdeyse
electroplating denen bir yöntemle plakaların yüzeyi kobalttan oluşan bir
filmle kaplanır. Son olarak da bu filmin üzerine kafa çarpmalarına
karşı bir miktar koruma sağlayan bir tabaka daha çekilir.
Bilgiler plakalarda
sektörler (sector) ve izler (track) halinde saklanır. Her sektör 256,
512 gibi belirli bir sayıda byte içerir ve plaka boyunca yanyana duran
bütün sektörlerin oluşturduğu yapılara da iz denir. Diskin kendisi veya
işletim sistemi sektörleri gruplayarak onları cluster denen yapılar
halinde topluca işler. Low level formatting denen işlemle plakalar
üzerinde sektörler ve izler oluşturulur, bunların başlangıç ve bitiş
noktaları plakalar üzerinde belirlenir. Daha sonra da high level
formatting yapılarak dosya depolama yapıları oluşturulur ve dosyaların
palakarda oluşturulan sektörlere ve izlere hangi düzende yazılacağı
belirlenir. Low ve high level formatting işlemleri sonrasında plakalar
okuma/yazmaya hazır hale gelir. Aşağıdaki şekilde mavi renkle bir
sektör, sarıyla da bir iz gösteriliyor.
Plakar üzerinde veri
depolanan noktalar moleküler boyutta olduklarından hard diskin içindeki
bir toz tanesi bile plakaları çizerek onlara zarar verebilir. Bunun için
hard diskler tozsuz ortamda üretilir ve üretildikten sonra kapatılır.
İç basınçla dış basıncın dengelenmesi için de çok iyi filtrelenmiş bir
havalandırma deliği bulunur.
Plakalar ortalarından
geçen bir mil üzerine belirli aralıklarla yerleştirilirler ve bu mil
etrafında bir motor tarafından belirli bir hızda sürekli döndürülürler.
Böylece plakanın üzerinde duran okuma/yazma kafası plakanın yaptığı bu
dönme hareketi sayesinde bir iz boyunca işlem yapabilir.(alıntı)
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder